soldaat Soldaat (laatste) deel 3

soldaat Soldaat deel 3

BIVAK. Een oefening in kamperen. Oh,zo leuk. De hogere leiding scheen er behagen in te scheppen om het altijd in het natste,winderigste,droevigste en koudste weertype van die leuke uitjes te bedenken.
Er was altijd een virtuele vijand die er op uit was om ons te vernietigen.  Mooi van niet, want wij hadden per man 5 lossen flodders gekregen om ze aan te vallen. Dus de vijand vreesden ons. Hoewel wij hoorden dat ze juist enge dingen met ons zouden willen doen.  Ook wilden ze onze auto's stelen. Ik dacht, kom laat ik 's in de auto blijven slapen. Zo gedacht,zo gedaan, Ik opende de motorkap van binnen en blokkeerde die met mijn helm. Het was er redelijk warm,droog, windvrij en comfortabel,terwijl ik ook de stoel 90 graden draaide en kon zo de nacht wel doorkomen. Dacht ik!  Maar een offier van Piket dacht er anders over en ik moest m'n tentje opzoeken,  Na de oefening moest ik bij de kapitein komen. Ik zal je moeten straffen.Oh,zei ik.
Nu hadden ze ons als chauffeur bitter hard nodig dus hoefde ik niet "achter de wacht"( de cel in) maar kreeg ik een onfatsoenlijke opdracht om 5 dagen lang op een zeer (te) vroeg uur de kachel aan te maken in de spelonk van hem,zodat hij in een behaaglijke ruimte binnen kon komen om zijn legpuzzel ( ik dacht dat hij niets anders deed ) af te maken.

Ik kreeg een idee. Ik ga een schriftelijke cursus volgen. Je kreeg daarvoor iedere dag avondpermissie tot 24.00 uur. Dus toog ik geregeld naar het PMT ( Prot.Milit.Tehuis ) om mijn sommetjes te maken. Vaak gingen de kamergenoten 'snachts een wndelingetje van ca.30 km maken met volle bepakking. Als ze na 3 uur terug kwamen stoorden ze mij in m'n nachtrust.men was wel eens boos op me maar ik kon me wel verweren met een wijze opmerking: "Ga ook wat studeren,dan wordt je slim".

.50 schieten. (.50 staat voor punt 50 ) dat is een van de zwaarste mitrailleurs.  Deze krengen ploften de grooste proppen de lucht in.  Wij op naar den Helder. 24 stuks ongeregeld o.l.v. luitenant Wim W. hij was een oud-slapie van me op de SRO. Dikke pret.
We kregen een plek op het strand aangewezen waar niemand mocht komen. Ook verboden voor kleuterschooljuffen met grut.Ook al zouden ze graag even naar die ruwe jongens willen kijken.
Dat schieten was een en al geweld. We moesten op een sleepzak, achter een vliegtuigje uit de 1e wereldoorlog ,mikken. Edoch was er eentje die het presteerde vóór het vliegtuigje langs te schieten. Op het radio-contact hoorden we de piloot......
"@%*^@@$^*(), welke kl..z.k flikt me dit? Ik trek die zak....ik duw 'm niet". Onze schietinstructeur (we zouden zo'n man tegenwoordig een plof-kip,zoniet plof-haan noemen) was buiten zichzelf.

Suez-crisis.  Dit alles was in het kader van de naderende oorlog in Egypte. Wij zouden het Suezkanaal weer moeten openen (1956). Nou,om de spionnen te misleiden had men het volgende bedacht.
5 Dagen lang moesten we rupsbanden vervoeren van Nw.Millingen naar Soesterberg,in colonne met 4 MP's op de motor ervoor en 2 erachteraan. Dus waren we duidelijk zichtbaar om ons tot de tanden toe te bewapenen. De grote stapel tracks werd bij ons steeds kleiner en in Soesterberg steeds groter. Verder werd er niets mee gedaan. En die spionnen maar raden en gissen, wanneer barsten die lui los??? 's Nachts moesten we in onze cabines blijven slapen en af en toe een ritmisch dansje uit voeren om de spieren losjes te houden. Op die bivak oefening had ik mezelf al geleerd hoe je comfortabel het in zo'n situatie kunt overleven.  Wat je dus illigaal leert is in het echie toch legaal  te gebruiken,nietwaar?
Even later kregen we een ring op de wagen,daar zou een punt 50 op moeten passen en moest je leren om een eventueel aangeschoten wild achter het stuur vandaan te halen en naar achteren weg te werken,zonder de auto te verlaten. Wat werden we daar lenig van.

Nou,hè,hè het is eruit. Ik heb nu mijn zonden opgebiecht. Mijn gemoed is rustig geworden en zijn de zonden verjaard. Dus zeg ik vrolijk Amen!                              

Wim Soldaat

soldaat Soldaat (2)

soldaat Soldaat (2)

Eén ding speet me. We hadden zo'n mooie speld op de baret en uniform.  Limburse Jagers..Een soort commandetroep.  Een zwaard met een jachthoorn er voorlangs.  Nu kreeg ik een insigne met een waterpomptang en een prozaïsch tandwieltje... Technisch Dienst.

Regels zijn regels.  Ooit moest ik pakketje vanuit Mw.Millingen naar Den Helder brengen.  Ik legde het pakje naast mij op de vloer van de cabine. Laat ik nou net controle krijgen van de MP (militaire politie).
"Rijopdracht graag"  Dat was oké.  Controle laadbak....Leeg!  "Waar is je vracht"?"  Ik wees op de grond naast mij. Het pakje was niet groter dan een compact-camera, Zelfs had ik nog gevraagd of ik niet beter met een jeep kon gaan. maar dát was weer erg dom.  Eigen initiatief wordt steeds de grond ingeboord,ging ik begrijpen.
Ik mocht verder nadat ik het pakje in de laadbak had gelegd..

Een toevallige ontmoeting met een oud- kamergenoot,ook een ex-SRO-er. Ir. H Schleppbaum. Ik vroeg hem of hij wel wist dat de oorlog al voorbij was,maar hij was een ras-Nederlander,alleen hij provoceerde aan de lopende band.Dat konden veel van die groene mannetjes niet waarderen.
Dat vond de kapitein erg lastig en vond dat hij beter zijn naam eer aan kon doen en bomen moest gaan slepen.Wel  was hij zover gekomen dat hij korporaal was. Dus kreeg hij al snel de titel Korporaal Aanmaak-Houtjes hakker. (dit heeft hij zijn hele diensttijd moeten doen voor de hele kazerne) Naast hem was een andere man iets onbestemds aan het doen en ik vroeg hem:"bent U zijn commandant sergeant?"  Mis!!!  "IK ben korporaal eerste klas,Sukkel !!!"   Oh zei ik en wendde mij naar de Ir. en vroeg hem: "Heet hij zo of wordt hij zo genoemd?" De man begreep het niet, denk ik want hij werd niet eens boos.

Als je SOLDAAT heet moet je uitkijken. Op een morgen liep ik mijn best te doen,op weg naar de cantine. "Hé soldaat!"ik keek om en een groen mannetje met twee strepen, plooi in de broek en 2 horizontale plooien op zijn rugpand en glimmende schoentjes. Oei,dacht ik alweer zo'n hoge. "Jòh,pak even een bezem en veeg de appélplaats even aan aan"   Goede raad.... Als je een legerachtige naam draagt.... KIJK NOOIT OM!!

Als chauffeur was ik wel eens een beetje stout. Je mocht bij je ritten een eigen bijrijder meenemen.
Als vaste vriend koos ik altijd een zekere Henk P. Hij was prof-fotograaf en ik leerde veel van hem.
Ook had hij een zus in Amsterdam wonen. Ik had een zus in Amstelveen,maar ook en goede bekende in Amersfoort en ouders in Hoogeveen en nog veel meer adresjes,  Nou mocht je nooit van de route afwijken die de MTO( motor transport officier) voor je had uitgedacht,Dus aten we vaak onderweg bij genoemde personen en declareerden f.3,50 voor een maaltijd en f.2,- koffie/gevulde koek onderweg. Een heel bedrag als je maar f,1,- per dag krijgt, We waren altijd heel blij als de dag van uitbetalen daar was. Tieten met geld.
Als je na 1/2 6u niet binnen kon zijn kon je na-eten. Dus parkeerden we de auto ergens om ca.5 uur en wachtten we tot de "juiste"tijd. We kwamen niet om van de honger.
We werden al gauw vriendejes met de kok,die altijd nog wel wat worstjes over had en heeeeel veel vla.

Oh,ja  BIVAK.... ook zóóó  leuk!
Daarover een volgene blog.

soldaat Soldaat (1)

 

soldaat Soldaat (1)

Op verjaardagen komt vaak het gesprek,onder de mannen, op de mooiste tijd van hun jonge leven.  De diensttijd.  De laatste verhalen hoorde ik enkele weken geleden.  De vriend van mijn kleindochter is in opleiding voor officier bij de mariniers.  Hij was na de eerste 6 weken weer onder de mensen....6 kg afgevallen.Zijn kennis van de medische wetenschap spuit hij graag als het gaat om afvallen maar dit was wel erg drastisch,vondt hij.  Afgeknepen!!
Bij het luisteren naar zijn verhalen gingen mijn gedachten weer terug naar mijn eigen diensttijd.  Misschien wel herkenbaar voor alle mannelijke lezers van dit epistel die ook voor de landsverdediging hebben gezweet.

Het was eind 1955 dat men dacht dat men mij nodig had voor de verdediging van onze koningin en vaderland.
Ik had uitstel van opkomst gevraagd om mijn examen nog af te leggen. Dus was ik iets ouder dan de gemiddelde militair. De eerste koude douche kreeg ik al bij het uitstappen uit de trein op station Blerick,vlak bij Venlo.
We werden hartelijk ontvangen,er stapten zo'n 25 à 30 jonglui uit, door een meneer in een groen pakje. Ik moet zeggen dat het hem leuk stond,een scherpe plooi in de pijpen en twee horizontale strepen op zijn rug gestreken. Heftig glimmende schoentjes die mij meteen naar mijn zonnebril deden grijpen.
Meteen begon hij te blaffen:  " Opstellen in rotten van drie".  Ik kreeg de indruk dat deze meneer van de Romeinen afstamde,een soort Galspugum,hoofdman over 100.
Helaas had ik nog nooit van een ROT gehoord dus ging ik maar ergens staan. Fout dus maakte hij me duidelijk.
We moesten meteen marcheren naar de kazerne in Venlo waar we ook al zo vriendelijk werden ontvangen. 
Om kort te gaan,op onze kamer(s) bleek het hele stelletje ongeregeld te bestaan uit nét afgestudeerde doctorandussen,ingenieurs,meesters in het Recht en meer van dat spul.
Toch wel een hoog IQ-gehalte.

Op naar de fourrier,dat was een man, die naar later bleek,zich een enorme machtspositie had eigen gemaakt. Je had hem nodig als je een knoop van je pakkie miste bijv.
Oké, pakkies passen."Dat jekkie is me te groot,meneer" ..."Allereerst heet ik SERGEANT-MAJOOR!!!!"baste hij "en verder.. niet ouwehoeren" Ik begreep nu dat hij écht geen MENEER was.  Ik probeerde,nu iets bedeesder: "m'n schoenen knellen,opperhoofd"   "OPPER zeg je dan !!!!!!"    Even dacht ik hoe ik hier heelhuids uit zou kunnen komen ? Was echt iedereen zo kwaad of was het om je klein te gaan voelen?

Er kwam een tijd van 6 uur je nest uit,meteen ochtendgym en een veldloop er achteraan.
7 uur ontbijt en 8 uur appèl. Daarna begon de dag met bijvoorbeeld schietles.
Heb je ooit van terugslag gehoord? Ik merkte het de volgende dag, een donkerblauwe schouder.  Ook met pistoolschieten kreeg je de dag erop een bijna gekneusde pols,

Nou, na zo'n maand wisten en kenden we alles wat in het Handboek van de soldaat stond en werden we op transport gesteld naar de Kromhout kazerne te Utrecht.
Meteen het 1e gebouw rechts was de S.R.O. ( school reserve officier ).  Na ca.3 of 4 weken moest ik op rapport komen bij de kapitein.
Dat had ik nou weer...."Mogge kapitein" Mis hè.  "Salueer"en "merk je zelf wel dat je geen militair gedrag vertoont?" zei hij. Eerlijk gezegd dat had de man goed gezien.
Affijn ik kon mijn P.S.U. ( persoonlijk standaard uitrusting ) pakken en hoopte naar huis te mogen, maar nee "Je meld je in gebouw C bij de opleiding voor chauffeur."

Kortom,na enkele weken reed ik met een grote vrachtwagen de poort uit,
 Wim Soldat, KING of the ROAD!!!!

wordt vervolgd ( of je wilt of niet)