de Blog van Wim

Droef bericht....maar lees dit met  "opgeheven"  hoofde.

Ja, we hebben een beroerde tijd gehad.

Gelske heeft een nieuwe heup gehad maar de operatie is niet gegaan zoals het hoorde.

Vreselijk veel  pijn en angst dat de heup weer los kon schieten.

Na een weekje kwam ze weer thuis. Ik wilde mijn taak opnemen.

Hadden we pech?    Ik werd ziek,hoofdpijn,misselijk en duizelig.  Och ,dachten we een griepje.

Wij naar de huisarts,die het hogerop wilde zoeken.

In het ziekenhuis dachten ze aan een herseninfarct maar nee bij nader onderzoek bleek het een tumor aan het hersenvlies te zijn.

Op naar het UMCG (Groningen).    Operatie volgde,de schedel werd gelicht en de tumor werd wonder boven wonder verwijderd.   Met goed gevolg.    Revalidatie volgde.

Toen kwam Akke (ongetrouwde zus van Gelske) in beeld.   Zij nam de taken van mij over.  Ze liet haar vriendinnen in Drachten achter en ging niet meer uit zoals theater,bios,etentje of concerten maar 

kwam bij ons in huis!    Zelfs  kreeg Akke bericht dat ze de komende weken geen preekopdrachten had gehad.   Reden?   Alsof de Heer der Kerk ons rooster had gezien.

Nu........2 maanden later

                                        Gelske kan mij redelijk tot goed verzorgen.   Maar ik ben weer thuis!!!!

Wat een zegen! 

Volgens de huisarts zal  mijn invaliditeit blijven.   We zullen er aan moeten wennen.

Gelukkig kan Gelske ons overal naar toe toeren zodat we niet verzuren achter de geraniums.

We waren gewend om vaak uit te gaan en blijven dat doen.

Zogezegd:  We genieten van ons laatste kwartje! 

                                                                                                               Wim