vrijdag 14 november 2014

Wie is er raar???

In mijn vorige blog is er iets vreemds aan de hand.....

Na verzending las ik bij het naboorsen van het tramgeluid "fris-kras door mijn rails"  dit moet zijn :
 Kris-kras-------

Ook kent de computer het woord fingeren niet en maakt er  fixeren van bij de naam van Yolanthe.

Ben ik nou raar of de correctie-hulp in mijn flapdoos?                   Wim

donderdag 13 november 2014

Gedichten of wat er voor door moet gaan!!!


Jullie hebben al kunnen lezen dat ik mijn kamer heb opgeruimd.
Ook lazen jullie dat je dat nooit moet doen want wat je tegen komt neemt zo'n 95% van je tijd in beslag.
Zo kwam ik een schriftje tegen met gedicht-probeersels,  Vanaf mijn 14e (pubertje dus) kon ik mij het beste uiten in een rijmelaarijtje.   
Toen ik het weer  las kwam hetzelfde gevoel van toen weer boven,zeker voer voor psychologen.
Ik weet aangenaam weinig van dicht-kunst dus lees en huiver mee.

Ooit liep ik een blauwtje en op weg naar huis kwam ik langs een weiland.
Ik kon het blijkbaar niet laten tegen de koeien te praten om mijn verdriet te uiten en schreef:
           "Zij begrepen mij,
            allen maar door ze aan te kijken
            hoe droef ik was."


In Utrecht had ik een scharrel,op weg naar huis kolkte het in mij .....
    Oh,mooi Yolanthe, Oh lief Yolanthe,    ( gefingeerde naam!)
    Dronken van liefde ga ik fris-krassend mijn weg.
Ja.ja,wat een vondst hè?  Iets om over na te denken.


Ooit had ik iets gelezen over DADA-ISME  nou ik vond het prachtig en schreef:
     De gele luchten
     boven het blauwe graan                Hoe gek kun je zijn,nietwaar?


Dit is wel een leuke:   Een puberale vuursteen-pad
                                    had
                                    het met zichzelf gehad
                                    en koos het einde levenspad
                                    aan het Wad
                                    ik vond hem op het rijwielpad
                                    dood zat! 
Welk één verrassende eindzin,hoor ik je denken.




Ik wil je niet langer  vervelen maar wie weet vind je zelf wel eens wat uit je jonge jaren die hoe dan ook toch nog tegen je spreken.                      
                                                                          Hoi hè!                Wim Soldaat